zaterdag 21 januari 2012

Lees Netanjahoe stevig de les bij zijn bezoek

Trouw heeft op dinsdag 17 januari opnieuw een mediamisser gepubliceerd. Het is een artikel waarin de heer Dries van Agt  de lezers oproept om premier Netanyahu bij zijn bezoek aan Nederland stevig de les te lezen. http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/3124144/2012/01/17/Lees-Netanjahoe-stevig-de-les-bij-zijn-bezoek.dhtml

In deze les van Van Agt natuurlijk geen goed woord voor Israël. Hij beticht Netanyahu ervan dat onder diens verantwoordelijkheid tal van vergrijpen tegen het internationale recht zijn gepleegd en internationale verdragen niet nageleefd worden. Van Agts aantijgingen zijn niet alleen eenzijdig maar ook inhoudelijk onjuist. Israël is weliswaar verdragspartij van o.a. de Conventies van Geneve maar dat zijn alle 194 landen op onze planeet. De landen waaraan Israël grenst schenden deze conventies veelvuldig maar daarover zegt Van Agt geen woord. Hij haalt de blokkade van Gaza maar weer eens aan, vergeet daarbij te zeggen dat die blokkade allang is versoepeld en al helemaal dat die blokkade niet tegen het internationaal oorlogsrecht is. Dat heeft de VN in haar rapport over de Gaza oorlog afgelopen jaar zelf toegegeven. Bovendien is de gedeeltelijke blokkade van Gaza ook een reactie op de vele raketbeschietingen op Israël en de wapensmokkel door Hamas. De grens met Egypte is momenteel min of meer open en de smokkel vanuit de Sinaï is sinds de val van Mubarak enorm toegenomen.

Van Agt had graag gewild dat premier Netanyahu ook een bezoek zou brengen aan het Internationaal Gerechtshof om daar uit te leggen waarom Israël zich niets aantrekt van de uitspraak in 2004 van dat Hof om de Muur of scheidingsbarrière te verwijderen. De Europese Commissie vond dat de barrière slechts gedeeltelijk afgebroken moest worden. Hij vermeldt vooral niet dat het om een niet bindend advies ging. Het ligt eigenlijk niet op het pad van het ICJ om een dergelijke politieke uitspraak te doen, want het oordeelt slechts over juridische geschillen, op verzoek van de betreffende partijen. Over andere politieke conflicten heeft het dan ook nooit uitspraak gedaan, en deze uitspraak was vooral het gevolg van de automatische meerderheid die anti-Israël resoluties in de VN krijgen. Het ICJ negeerde het Palestijnse terrorisme, dat aan de afscheiding barrière ten grondslag lag, volkomen. Het is daarom terecht dat Israël de uitspraak verwierp. Overigens heeft het Israëlisch hooggerechtshof zich ook over de barrière uitgesproken, en daarbij wel een afweging gemaakt tussen de dreiging van terroristische aanslagen enerzijds en de impact van de afscheiding op de Palestijnen anderzijds. De conclusie was dat het hek legaal was maar de route moest op verschillende plaatsen worden aangepast. Dat heeft Israël inmiddels gedaan.

Netanyahu zou volgens van Agt zelfs nog een bezoek moeten afleggen aan het Internationaal Strafhof, waarbij wordt genoemd dat er een hoop Israëli's vrij rondlopen die oorlogsmisdaden zouden hebben gepleegd. Het is echter de vraag of die er zijn.  Soldaten die zomaar op Palestijnse burgers schieten zonder dat zij bedreigd werden worden in Israël zelf gestraft. Iedereen in Israël kan overigens een zaak voor het hooggerechtshof brengen, dat onafhankelijk is en al vaker in het voordeel van Palestijnen heeft geoordeeld. Israël is een rechtsstaat en kan zelf haar zaken oplossen. Er zijn daar tientallen mensenrechten en vredesorganisaties actief en er is een vrije en onafhankelijke en zeer kritische pers. De heer Van Agt kan zijn pijlen maar beter op de misstanden in eigen land richten in plaats van continu Israël de les te lezen. Zeker is wel dat er talloze Palestijnen zijn die vrij rondlopen na ontzettende oorlogsmisdaden te hebben gepleegd tegenover onschuldige burgers, en na de Shalit deal afgelopen oktober zijn er honderden bijgekomen. Maar voor deze mensen heeft Van Agt uiteraard alle begrip.

 

Tj T     R P

vrijdag 6 januari 2012

Het uitverkoren volk moet perfect zijn

Het nieuwe jaar is nog maar enkele dagen oud en helaas is er dit jaar alweer een artikel verschenen in de Verdieping van Trouw wat in het nadeel van Israël is. Deze keer gaat het om de ervaringen tijdens een zwangerschap die Ilse Van Heusden, de auteur van het artikel, heeft ondergaan toen ze in Israël woonde. Vanuit dit gegeven ligt het dan ook voor de hand dat we hier te maken hebben met de subjectiviteit van de auteur. Deze voert de boventoon en laat weinig ruimte over voor informatie die een reëler beeld geeft van de Israëlische gezondheidszorg in het algemeen en de prenatale zorg in het bijzonder.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4720/Jodendom/article/detail/3104916/2012/01/04/Het-uitverkoren-volk-moet-perfect-zijn.dhtml

 

De titel 'het uitverkoren volk moet perfect zijn' is heel suggestief. En dat niet alleen. Veel ernstiger nog is het verband wat de auteur daarmee legt tussen wat zij tijdens haar zwangerschap heeft ondergaan en haar visie op het Joodse volk. Haar verband dan, want het is geen reëel verband! Er bestaat namelijk in Israël geen wet die veel en gezonde baby's eist. Wel de natuurlijke behoefte van een groot deel van de Israëlische bevolking er alles aan te doen om gezonde en sterke kinderen te krijgen. Deze wens moet in samenhang worden gezien met de tijd dat Israël nog een land in opbouw was. Daarbij was veel menselijke kracht nodig. Niet alleen bij de opbouw, ook voor de verdediging daarvan. De wens om veel kinderen te krijgen is overigens niet alleen voorbehouden aan orthodoxe gelovigen. Er zijn in Israël ook seculiere inwoners die om reden van de ontzettende ervaringen met de Shoah een groot gezin wensen. Dit laatste is een Israëlische variant op een verschijnsel wat zich mondiaal voordoet. Het is aantoonbaar dat er overal in de wereld na een oorlog meer kinderen worden geboren.

Van Heusden noemt de gang van zaken rondom de CMV-test in haar artikel paniekzaaierij. De CMV-test wordt in Israël automatisch uitgevoerd. Dit illustreert zorgvuldigheid. Dat de auteur deze zorgvuldigheid als krampachtigheid ziet is het gevolg van haar eigen nervositeit. Dit is op zichzelf goed te begrijpen, maar kan natuurlijk niet als maatstaf worden gehanteerd voor prenatale zorg waar dan ook ter wereld. Dat deze zorg in Israël veel controles kent, kan mogelijk verband houden met de angst waarin de staat Israël leeft en het daar mee samenhangede overlevingsimpuls.  

En als die angst mee zou worden bezworen door het feit dat prenatale tests in de Joodse religie niet ter discussie staan kan dat niet anders dan positief worden opgevat! Wanneer er om religieuze bezwaren in Nederland preventieve en ook medische zorg achterwege gelaten moet worden, dan steekt er een storm van –seculiere- protesten op. De Joodse religie met daarin ook het streven om te komen tot maximale gezondheidszorg, dient juist geprezen te worden in plaats van het en passant in verband brengen met krampachtigheid! Dat de prenatale zorg in Israël inderdaad goed is geregeld ontging vriendinnen van Van Heusden in Nederland in elk geval niet. Die hadden zelf wel zo'n goede zorg willen hebben.  

Al met al moet de conclusie hieruit worden getrokken dat titel en inhoud van het artikel de eigen indrukken van Van Heusden verwoorden. In dit geval is dat een bedenkelijke zaak. De positie van het Joodse volk en de zorgvuldigheid van de Israëlische prenatale zorg worden om die reden op een onheuse manier in diskrediet gebracht.

Tj. T.  

maandag 31 oktober 2011

Grote zorg om escalatie geweld Gaza

De anti Israël teneur in Trouw gaat door. Op maandag 31 oktober verscheen dit artikel http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3003380/2011/10/31/Grote-zorg-om-escalatie-geweld-Gaza.dhtml waarin de Verenigde Naties hun grote ongerustheid uiten over de escalatie van het geweld in de Gazastrook. In het artikel wordt gesteld dat de gewelddadigheden waren begonnen nadat een Israëlisch gevechtsvliegtuig een wapenfabriek in de Gazastrook had bestookt. Dit is een misser! In diverse andere media wordt in dit verband erbij gezegd dat de aanvallen van het Israëlische gevechtsvliegtuig een reactie waren op een beschieting met een mortier en een raket vanuit Gaza op Israël een dag eerder. Een kleine, extremistische groep, Ansar al-Sunna, zei vrijdag twee raketten op Israël te hebben afgevuurd. http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF03102009_026  Bovendien, en laten we hopen dat de lezers van Trouw kritisch genoeg zijn op hun eigen krant, kan men uit de woorden van een VN-chef wel opmaken dat er 'iets' aan het bestoken van de wapenfabriek vooraf was gegaan. Ban Ki–moon riep Israël namelijk op om 'maximaal terughoudend' te zijn. Je hoeft geen professionele diplomatie te hebben bestudeerd om op je klompen aan te kunnen voelen dat het hier gaat om een reactie vanuit Israël op daaraan voorafgegane gewelddadigheden.

J.S.

maandag 3 oktober 2011

VS 'diep teleurgesteld' over Joodse huizen

Het beeld wat je van Israël hebt of zou krijgen na het lezen van dit bericht in Trouw zal er niet beter op worden.  http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2931842/2011/09/27/VS-diep-teleurgesteld-over-Joodse-huizen.dhtml

 

Het artikeltje zélf is niet zorgvuldig en juist gesteld. Zo wordt Gilo daarin een nederzetting genoemd, en het bericht eindigt met de zin:  "De illegale Joodse nederzettingen in bezet Palestijns gebied zijn een van de belangrijkste obstakels voor het vredesproces".

Op de IMO weblog vond ik de volgende informatie over Gilo:  Gilo is een wijk van Jeruzalem waar 40.000 mensen wonen. Op zijn minst is een deel van de grond in de jaren '40 aangekocht door het Joods Nationaal Fonds, en in 1971 is men met de bouw van de wijk begonnen. Volgens Arabische bronnen is het gebouwd op land dat is geconfisqueerd van onder andere het nabij gelegen Beith Jala: 

Deze informatie, en ook die uit Wikipedia hierover, geeft een heel ander en veel genuanceerder beeld! Ik acht het contrast daarvan met het berichtje, zoals gepubliceerd in Trouw, schrijnend. De beeldvorming over Israël wordt er niet beter op. De berichtgeving in de media over Israël speelt daarbij een grote rol. Trouw wijkt daar niet van af! Integendeel. Ik vraag mij echt af wie Trouw hiermee een dienst denkt te kunnen bewijzen. Dat kan toch niet, met die zo vaak gehoorde 'goede bedoelingen', Israël zijn???

J.S.

Bronnen:

http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000408.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Gilo

dinsdag 27 september 2011

Israël moet buigen en bezetting opgeven

Mient Jan Faber schrijft in een opiniestuk in Trouw van afgelopen 23 september dat Israël niet kan voortgaan op de oude voet. http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2926123/2011/09/23/Israel-moet-buigen-en-bezetting-opgeven.dhtml

 

Op de achtergrond speelt de Palestijnse vraag om erkenning door de V.N. Faber constateert, en hij is niet de enigste, dat het vredesproces momenteel weer in coma ligt, wat hij vooral Israël verwijt. Hij laat daarbij de Palestijnse eisen ongemoeid. Die willen wel onderhandelen als Israël bereid is de grenzen van 1967 als uitgangspunt te accepteren, grenzen die Netanyahu in mei tegenover het Amerikaanse Congres definieerde als "onverdedigbaar". Faber maakte zich tijdens zijn recente bezoek aan Egypte zorgen over de toekomst van de staat Israël. De mensen die hij daar tegenkwam zagen in Israël een duidelijke gemeenschappelijke vijand. Hij vindt dat dit weinig goeds voor de toekomst voorspelt. Dus heeft Israël volgens Faber maar twee mogelijkheden; zo doorgaan, of vrede sluiten met de Palestijnen en andere Arabische buren. Faber pleit uiteraard voor het laatste. Een ernstig feit hierbij is dat Faber de bezetting in 1967 van andermans grondgebied ziet als hét hart van het probleem. Hiermee slaat hij de plank volkomen mis. Faber staat bekend als iemand die de vrede wil. Geen mens die dat niet wil. Maar om een betrouwbare vrede na te streven zal er ook en zeker gekeken moeten worden naar wat er in het verleden allemaal gebeurd is en de volgorde daarvan. De Arabische afwijzing van een Joodse staat in Islamitisch gebied is het hart van het probleem. De oorlogen die tot nu toe zijn gevoerd tussen de Arabieren en de Israëli's en de uitkomsten daarvan  hielden allemaal rechtstreeks verband met deze afwijzing. De allesbeslissende stap die Israël zou moeten nemen om de grenzen van voor de Zesdaagse oorlog te erkennen om zo stukjes land uit te wisselen is, in tegenstelling van wat Faber beweert, dan ook pertinent onjuist! In werkelijkheid zou de allesbeslissende stap moeten zijn dat de Arabische landen Israël als Joodse staat erkennen en het bestaan daarvan garanderen. Dan pas kan Israël zich mogelijk permitteren om stukjes land op te geven in ruil voor een –betrouwbare- vrede. Last but not least. Faber stelt dat alleen Israël moet buigen en bezetting opgeven. Op zo'n manier bereik je geen vrede! Wanneer één van de twee strijdende partijen buigt, meent de andere daardoor de sterkere te zijn. De geschiedenis laat hiervan talloze en pijnlijke voorbeelden zien.

 

J.S.

donderdag 22 september 2011

Desmond Tutu: Nederlandse kerken moeten Israël boycotten

Enkele jaren geleden is op de redactie van Trouw besloten om het Midden Oostenconflict meer vanuit de zijde van de Palestijnen te benaderen. Dit artikel in Trouw, naar aanleiding van de z.g. Kairosconferentie aan de VU op afgelopen 15 en 16 september, is daarvan het zoveelste voorbeeld. Het begint met de opmerking van aartsbisschop Desmond Tutu dat 'Nederlandse christenen Israël moeten beschermen tegen zichzelf'. http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/2912344/2011/09/16/Desmond-Tutu-Nederlandse-kerken-moeten-Israel-boycotten.dhtml

Israël zou maar beter beschermd moeten worden tegenover anderen en invloeden van buiten het land. Tutu roept ook op 'om producten en diensten uit het land te boycotten en dat de christelijke kerken Israël moeten liefhebben zoals ze van een drankverslaafde oom zouden houden'. Het is duidelijk. Israël lijdt aan verslaving, de Palestijnse zijde gaat weer helemaal vrijuit. Die kent immers geen verslavingen?! Het artikel houdt de ingezette eenzijdig negatieve houding jegens Israël keurig beet. De opmerking dat de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) in zijn reacties minder streng is voor het land dan Tutu, past hier goed in. De PKN kerk schaart zich immers niet in alle opzichten achter de politieke analyse uit het Kairosdocument, waar het allemaal om begonnen is, en ziet bij monde van ds. Arjen Plaisier, scriba van de PKN synode, de Palestijnen  niet enkel en alleen als slachtoffers. Plaisier hierover: „Die eenzijdigheid is in sommige kringen van Sabeel te vinden. Daar wordt de zwarte piet van het conflict in het Midden-Oosten exclusief bij Israël gelegd. Daar dreigt Israël de 'bad guy' te worden, waartegen de 'good guy', de Palestijnse leiders, gunstig afsteken, waarbij over Hamas niets gezegd wordt, evenmin als over de vaak dubieuze rol van de Arabische landen. En waarbij het smeulende en soms openlijk uitbrekende antisemitisme nauwelijks wordt genoemd." Zelfs Tutu kan nog iets opsteken van ds. Plaisier. Het artikel eindigt met de opmerking dat oud minister Jan Pronk, voorzitter van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV), het Kairosdocument een 'niet te negeren aanklacht tegen onrecht' noemde. Diezelfde Jan Pronk is echter niet helemaal eenzijdig pro Palestijns. Hij zei in zijn, op zichzelf erg positieve, reactie op het Kairosdocument o.m. ook 'dat Palestijnen mensenrechten schenden en dat recht niet kan worden gevestigd met onrecht'.

J.S.

Bron:   http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=56410 

zondag 11 september 2011

Nederlandse afwijzing Palestijnse staat is keuze tegen Arabische wereld

Op donderdag 8 september schreef Sietse Bosgra, lid van het Nederlands Instituut Palestina-Israël in een ongenuanceerd opiniestuk in Trouw, dat Nederlandse afwijzing van een Palestijnse staat een keuze is tegen de Arabische wereld. http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/2896820/2011/09/08/Nederlandse-afwijzing-Palestijnse-staat-is-keuze-tegen-Arabische-wereld.dhtml

Dit is het zoveelste artikel met daarin negatieve en eenzijdige benadering van het Midden Oosten conflict ten aanzien van Israël. Bosgra onderbouwt zijn stellingname met het argument dat het beleid van de Nederlandse regering gericht moet zijn op het aanhalen van de economische en culturele banden met de Arabische wereld. Alsof zo'n beleid, om puur eigenbelang, dan zou moeten betekenen dat de Israëlische kant helemaal genegeerd moet worden. Hij stelt: 'een afwijzing van de Palestijnse staat door minister Rosenthal betekent een openlijke keuze voor Israël en tegen de Arabische wereld'. Dit wordt verder uitgewerkt door op te merken dat, de Israëlische regering weet dat na die erkenning, Israël een staat wordt die grote delen van een ándere staat bezet houdt. Toekomstige vredesbesprekingen worden dan onderhandelingen tussen twee gelijkwaardige staten, waarbij een van beide onrechtmatig handelt tegenover de andere. De internationale gemeenschap is dan gerechtigd om drukmiddelen in te zetten om aan de illegale bezetting van Palestijns grondgebied een eind te maken. Sietse Bosgra heeft wel en heel ander standpunt dan het officiële van de Nederlandse regering. SGP kamerlid Van der Staaij diende een motie in, die de Tweede Kamer op 3 februari met een ruime meerderheid aannam, met daarin het verzoek aan de regering om te bevorderen dat de Europese Unie zich verzet tegen het eenzijdig uitroepen van de Palestijnse staat. De motie-Van der Staaij kreeg de steun van VVD, CDA, PVV, CU en de PvdA. Er valt niet aan de indruk te ontkomen dat Trouw met dit opiniestuk voor de zoveelste keer de Arabische kant van het Midden Oosten conflict kiest! Alleen al de opmerking van Bosgra, dat het afwijzen van een Palestijnse staat een openlijke keuze voor Israël en tegen de Arabische wereld zou zijn sluit elke genuanceerde benadering uit. 

 

J S

Bronnen:

http://www.nieuwsbank.nl/inp/2011/02/03/R346.htm

http://www.denederlandsegrondwet.nl/9353000/1/j9vvihlf299q0sr/vimkeewog4z9