Op donderdag 8 september schreef Sietse Bosgra, lid van het Nederlands Instituut Palestina-Israël in een ongenuanceerd opiniestuk in Trouw, dat Nederlandse afwijzing van een Palestijnse staat een keuze is tegen de Arabische wereld. http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/2896820/2011/09/08/Nederlandse-afwijzing-Palestijnse-staat-is-keuze-tegen-Arabische-wereld.dhtml
Dit is het zoveelste artikel met daarin negatieve en eenzijdige benadering van het Midden Oosten conflict ten aanzien van Israël. Bosgra onderbouwt zijn stellingname met het argument dat het beleid van de Nederlandse regering gericht moet zijn op het aanhalen van de economische en culturele banden met de Arabische wereld. Alsof zo'n beleid, om puur eigenbelang, dan zou moeten betekenen dat de Israëlische kant helemaal genegeerd moet worden. Hij stelt: 'een afwijzing van de Palestijnse staat door minister Rosenthal betekent een openlijke keuze voor Israël en tegen de Arabische wereld'. Dit wordt verder uitgewerkt door op te merken dat, de Israëlische regering weet dat na die erkenning, Israël een staat wordt die grote delen van een ándere staat bezet houdt. Toekomstige vredesbesprekingen worden dan onderhandelingen tussen twee gelijkwaardige staten, waarbij een van beide onrechtmatig handelt tegenover de andere. De internationale gemeenschap is dan gerechtigd om drukmiddelen in te zetten om aan de illegale bezetting van Palestijns grondgebied een eind te maken. Sietse Bosgra heeft wel en heel ander standpunt dan het officiële van de Nederlandse regering. SGP kamerlid Van der Staaij diende een motie in, die de Tweede Kamer op 3 februari met een ruime meerderheid aannam, met daarin het verzoek aan de regering om te bevorderen dat de Europese Unie zich verzet tegen het eenzijdig uitroepen van de Palestijnse staat. De motie-Van der Staaij kreeg de steun van VVD, CDA, PVV, CU en de PvdA. Er valt niet aan de indruk te ontkomen dat Trouw met dit opiniestuk voor de zoveelste keer de Arabische kant van het Midden Oosten conflict kiest! Alleen al de opmerking van Bosgra, dat het afwijzen van een Palestijnse staat een openlijke keuze voor Israël en tegen de Arabische wereld zou zijn sluit elke genuanceerde benadering uit.
J S
Bronnen:
http://www.nieuwsbank.nl/inp/2011/02/03/R346.htm
http://www.denederlandsegrondwet.nl/9353000/1/j9vvihlf299q0sr/vimkeewog4z9
J S,
BeantwoordenVerwijderenDe weigering tot erkenning van de Palestijnse staat is ingegeven doordat Nederland van mening is dat alleen via onderhandeling tot een Palestijnse staat gekomen kan worden. Uiteraard volkomen in lijn met de VS waarvan minister Rosenthal verteld heeft dat de Nederlandse regering die volgt.
Overigens is Israel een bevoorrecht handelspartner waarvan ook de Nederlandse regering zegt dat het illegale praktijken bezigt namelijk kolonisatie van de bezette gebieden. Merkwaardig, welk ander land krijgt dit voor elkaar?
Natuurlijk willen we in polderland Nederland alles uit onderhandelen, de vraag is of na het onderhand niet tijd wordt voor een andere benadering.
Het opinie stuk van Sietske Bosgra vind ik eerder informatief dan voor of tegen wie dan ook. Een stem tegen de erkenning van de Palestijnse staat zal zeker niet als positief uitgelegd worden in de Arabische wereld. Het lijkt mij verstandiger als Nederland zich onthoud van stemming, past beter in de polder traditie.
Moet alles wat Nederland doet als positief uitgelegd worden in de Arabische wereld?
BeantwoordenVerwijderenDan was het achteraf bekeken 'handiger' wanneer we in oktober 1973 al wisten hoe te 'polderen'. Toen hadden we nog lef bij monde van Max van der Stoel....
En herinnert u zich deze nog?
http://www.youtube.com/watch?v=rgfiZX7-uSk&feature=related
J.S.
Het was Henk Vredeling die achter de rug van Max van der Stoel om Centurion granaten leverde aan Israel dat verwikkeld was in de Yom Kippur-oorlog.
BeantwoordenVerwijderenEerder in 1973 had van der Stoel besloten dat wapenleveranties aan landen die direct betrokken waren met het Israëlisch/Palestijns stopgezet dienden te worden.
Max van der Stoel weigerde hardnekkig en tegen de adviezen van collega's in toenadering te zoeken tot de Arabieren. daar hing een prijskaartje aan maar het getuigde wel van karakter.
Natuurlijk kun je je afvragen of de belangen van Nederland niet onnodig geschonden werden waar toch de prioriteit dient te liggen voor een lid van de regering.
Dat karakter heeft minister Rosenthal niet die aangaande het Israëlisch/Palestijnse conflict alleen doet wat positief uitgelegd kan worden richting de VS.
We zullen na a.s. vrijdag zien waar de ontwikkelingen naar leiden en kijken of Nederland het lef heeft om tegen te stemmen. Wat het ons dit keer eventueel gaat kosten wachten we dan maar weer braaf af.
Er kan dan wel weer mooie satire volgen:).
Egypte en Syrië bereidden in 1973 een gecoördineerde verrassingsaanval voor. Israël werd 1973 dus áángevallen en moest zich met alle middelen verdedigen. Dat is iets anders gesteld dan 'in een oorlog verwikkeld te zijn geraakt'. De Israëli's dreigden door hun wapenvoorraad heen te raken. Henk Vredeling had als jongeman tijdens WW2 een machteloos gevoel gehad en kon toen niets voor de Joden doen. Dat zou hem als minister in 1973 niet meer overkomen...
BeantwoordenVerwijderenJ.S.