Dit artikel is opgebouwd aan de hand van vier vragen, die op een open manier zijn gesteld en waarop geantwoord wordt. Die antwoorden geven te denken! Mij in elk geval aan de uitdrukking, 'dat de – politiek correcte- wens de moeder van de gedachten is'. In dit geval is die wens zo geformuleerd in de antwoorden. Helaas valt echter meer te vrezen dat dit akkoord bedoeld is om naar buiten toe een gunstige indruk te maken, zodat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september een resolutie voor een Palestijnse staat zal kunnen aannemen. Daarna zullen beide partijen elkaar ongetwijfeld weer gaan verketteren. Maar op dit moment is het dus nog even nodig om eensgezindheid voor de goedgelovige buitenwereld uit te stralen. Zou Hamas op den duur ook op de Westbank de macht krijgen, of grijpen, dan ligt een situatie als een soort van 'Gaza 2' voor de hand, met als gevolg een nieuwe regen van raketten op Israëlische burgers!

Ook wordt in dit artikel Israël weer eens gezien als de afwijzende partij, wat op zijn minst onbegrijpelijk genoemd moet worden. Hamas streeft immers de vernietiging van Israël na en wie kan er vrede sluiten met een groepering die je bestaan wil vernietigen? Bovendien wordt in dit artikel, zoals zo vaak, aan Abbas de incorrecte titel van president toegekend. Er bestaat op dit moment geen officiële Palestijnse staat, dus kan de titel van president momenteel niet op Abbas van toepassing zijn.

 

J.S.

 

Akkoord Fatah en Hamas, op weg naar eigen staat

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1881978/2011/04/28/Akkoord-Fatah-en-Hamas-op-weg-naar-eigen-staat.dhtml

 

VIER VRAGEN - De Palestijnse rivalen Hamas en Fatah zijn het gisteren eens geworden over verzoening. Beide partijen hebben tijdens een overleg in Caïro besloten samen één interim-regering te vormen. Die zal het dagelijkse bestuur op zich nemen, tot de presidents - en parlementsverkiezingen over precies een jaar. Hieronder enkele vragen beantwoord:

 

Waarom is er juist nu een akkoord gesloten?
De verzoening van Fatah en Hamas komt min of meer uit de lucht vallen. De partijen besturen sinds 2007 elk een deel van het Palestijns gebied, nadat Hamas Fatah tijdens een gewapend conflict uit de Gazastrook had gegooid. Sindsdien leven de groeperingen op voet van oorlog. Vooral het feit dat ze kennelijk een oplossing hebben gevonden voor het 'reorganiseren' van hun veiligheidsdiensten is een verrassing.

Biedt het akkoord perspectief op hervatting van vredesbesprekingen met Israël?
De eerste reacties waren gisteren afwijzend. Premier Netanjahoe zei dat Abbas moet 'kiezen' tussen Israël en Hamas. 'Er is geen mogelijkheid om vrede met beide te hebben', zei hij. Israël wijst Hamas af als gesprekspartner omdat de beweging het bestaan van Israël ontkent en regelmatig raketten vanuit de Gazastrook op Israëlische dorpen afvuurt.

Brengt het akkoord een Palestijnse staat dichterbij?
Het akkoord geldt voor de Palestijnen als een belangrijke doorbraak op weg naar een eigen staat. President Abaas-die het komende jaar aan kan blijven- wil in september zo'n eigen staat uitroepen en erkend krijgen door de Verenigde Naties. Dat zou moeilijk zijn geweest als het alleen over de Westelijke Jordaanoever zou zijn gegaan, het gebied waar Abbas nu de scepter zwaait. Ook voor Hamas zijn er voordelen verbonden aan de teoenadering. De radicale beweging-die in 2006 de parlementsverkiezingen won- is er alles aan gelegen legitimiteit te verwerven en mee te regeren, ook op de Westoever.

Speelt de Arabische opstand een rol in de toenadering tussen Hamas en Fatah?
Het Palestijnse akkoord is niet los te zien van de recente ontwikkelingen in de Arabische wereld. Ook de Palestijnse leiders stonden onder druk van demonstrerende jongeren, in Gaza en op de Westoever. Die eisten alleen niet het vertrek van het regime, maar juist verzoening en eenheid. Bovendien nam door de gevolgen van de Arabische opstand de noodzaak voor Palestijnse leiders toe om hun verantwoordelijkheid te nemen. Abbas verloor zijn steunpilaar Moebarak in Egypte. Hamas vreest op zijn beurt de ontwikkelingen in Syrië, dat nu nog onderdak biedt aan Hamas' politiek leider Khaled Masjal.

Op afgelopen vrijdag 8 april verscheen er in Trouw een ANP bericht met als titel:'doden door Israëlische luchtaanvallen Gaza'. De Israëlische krijgsmacht zou dichtbevolkte gebieden en tunnels bij de grens met Egypte hebben beschoten. Er zijn in totaal na de aanslag op een Israëlische schoolbus tien Palestijnen omgekomen en 45 mensen gewond geraakt. VN–secretaris-generaal Ban Ki-moon heeft het geweld streng veroordeeld.

Dergelijke berichtgeving is niet alleen gemakkelijk over te nemen van het ANP, het geeft ook een incorrect beeld van de situatie. Er wordt niet aandacht besteed aan het feit dat er momenteel een escalatie van agressie vanuit Gaza plaatsvindt. Zo is er bijvoorbeeld afgelopen donderdag 7 april vanuit de Gazastrook een spervuur van niet minder dan 45 projectielen, raketten en mortiergranaten afgevuurd op dorpen in het zuiden van Israël. Bovendien was de aanval op de Israëlische schoolbus doelbewust van opzet. Een Palestijnse terrorist vuurde vanaf zijn schouder een anti-tank raket af, gericht op de schoolbus die op dat moment vlak langs het veiligheidshek rond Gaza reed.

Israël moet, om de eigen inwoners te beschermen, daar wel op reageren. Met directe vergeldingsacties, waarvan dit artikel verslag doet, en met het kort geleden geïnstalleerde Iron Dome antiraketsysteem, wat intussen tenminste al één middellange-afstand Grad-raket, die afgevuurd was richting Ashkelon, heeft kunnen onderscheppen. President Shimon Peres hield afgelopen donderdag 7 april  de VN ambassadeurs van de Veiligheidsraad voor, dat "niemand van u de veiligheid van eigen volk zou weggeven".

 

J.S.

 

Bron: http://israeltoday.nl/headlines/9-nederlands/1530-palestijnen-vallen-israelische-schoolbus-aan-en-beschieten-zuiden-van-israel

 

Doden door Israëlische luchtaanvallen Gaza

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1872358/2011/04/08/Doden-door-Israelische-luchtaanvallen-Gaza.dhtml

GAZA - Israël heeft vrijdag in antwoord op de Palestijnse aanslag op een schoolbus, vijf Palestijnen gedood tijdens luchtaanvallen. De slachtoffers zijn drie burgers en twee Hamasstrijders.

Sinds de aanslag van donderdag op de Israëlische schoolbus heeft het Israëlische leger tien Palestijnen gedood en zijn 45 mensen gewond geraakt. De Israëlische krijgsmacht heeft naast dichtbevolkte gebieden ook smokkeltunnels bij de grens met Egypte beschoten. Hoewel Hamas donderdag om een staakt-het-vuren vroeg heeft de beweging sinds de luchtaanvallen meerdere raketten afgevuurd.

Beide partijen hebben aangegeven het geweld niet te willen laten escaleren. Maar Hamas en Israël blijven elkaar beschieten. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon heeft het geweld streng veroordeeld. (ANP)

Afgelopen zaterdag 2 april schreef Richard Goldstone, voorzitter van de internationale commissie die de strijd in de Gazastrook van eind 2008 begin 2009 heeft onderzocht, in een opiniestuk in The Washington Post: "Wij weten nu veel meer over wat er in de Gaza-oorlog gebeurde dan toen ik de commissie voorzat".

Trouw neemt op zondag 3 april het artikel van het ANP wat aan dit opiniestuk is gewijd kritiekloos over. Je mag hopen dat dit gebeurd is door tijdgebrek. Het artikel eindigt namelijk met de veel voorkomende standaardzin over deze kwestie: "De strijd kostte dertien Israëliërs en ongeveer 1400 Palestijnen het leven". Deze zin zomaar over te nemen en dan ook nog als slotzin te plaatsen doet bijvoorbeeld géén recht aan de woorden van premier Benjamin Netanyahu die o.m. in een reactie op het opinieartikel van Goldstone schreef: "Israël heeft niet met opzet burgers schade berokkend".  Bovendien zwakt het artikel op deze manier ook nog eens téveel af van wat het éigenlijk te melden heeft, dat is uitwerking van de opmerking van voorzitter Richard Goldstone die inmiddels veel meer weet over wat er in de Gazaoorlog gebeurde. Ik citeer daarover uit het artikel zelf: "Hoewel het bewijsmateriaal uit Israël dat sinds de publicatie van ons rapport is opgedoken, niet ontkracht dat burgers op tragische wijze om het leven zijn gekomen, betreurt Goldstone dat zijn commissie niet beschikte over voldoende materiaal".

Naar aanleiding van de slotzin, zoals in het artikel is gebruikt, wijs ik er ten slotte nog op dat er wel degelijk nauwkeurig cijfermateriaal is en ook al was over alle slachtoffers die vielen tijdens de oorlog in de Gazastrook, voordat Richard Goldstone met zijn opiniestuk in The Washington Post kwam. Dit cijfermateriaal doet aan die slachtoffers, de strekking van het artikel en Israël zelf meer recht, dan die ongenuanceerde standaardzin aan het eind.

 

J.S.

 

Bron: http://www.israel-palestina.info/gaza_oorlog.html

 

Goldstone: We weten nu veel meer over de Gaza-oorlog

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1869622/2011/04/03/Goldstone-We-weten-nu-veel-meer-over-de-Gaza-oorlog.dhtml

De internationale commissie die de strijd in de Gazastrook eind 2008-begin 2009 onderzocht, zou 'een ander rapport' hebben geschreven, als zij toegang had gehad tot informatie die nu beschikbaar is. Dat schreef de voorzitter van de commissie, de Zuid-Afrikaanse oud-rechter Richard Goldstone, zaterdag in een opiniestuk in de krant The Washington Post. ''Wij weten nu veel meer over wat in de Gaza-oorlog gebeurde dan toen ik de commissie voorzat'', aldus Goldstone.

De commissie concludeerde dat zowel Israël als de Palestijnse beweging Hamas, die in de Gazastrook aan de macht is, tijdens de 22 dagen durende strijd oorlogsmisdaden en mogelijk ook misdaden tegen de menselijkheid heeft gepleegd. Een commissie van onafhankelijke deskundigen die onderzocht wat met de aanbevelingen van Goldstones commissie was gedaan, ontdekte dat Israël veel tijd en geld heeft gestoken in onderzoek naar vierhonderd beschuldigingen van wangedrag in Gaza. Daartegen deed Hamas geen enkel onderzoek naar de beschietingen op Israël die tot het Israëlische offensief in de Gazastrook leidden.

Goldstone schrijft dat de raketten die Hamas op Israël afvuurde, ''met opzet en zonder onderscheid op burgerdoelen waren gericht''. Het doelwit van de aanvallen van Israël waren niet in de eerste plaats burgers. Hoewel het bewijsmateriaal uit Israël dat sinds de publicatie van ons rapport is opgedoken, niet ontkracht dat burgers op tragische wijze zijn omgekomen, betreurt Goldstone dat zijn commissie niet beschikte over voldoende materiaal. Daardoor kwam zij tot de conclusie dat Israël het op burgers had gemunt. Dat zou waarschijnlijk invloed hebben gehad op onze conclusies over de gerichtheid van de aanvallen en de oorlogsmisdaden, schrijft de Zuid-Afrikaan.

Israël heeft naar aanleiding van Goldstones stuk de Verenigde Naties gevraagd het rapport van de commissie, waaraan het land niet heeft meegewerkt, in te trekken. De Zuid-Afrikaan schreef het voor de mensenrechtenraad van de volkerenorganisatie. ''Alles wat wij hebben gezegd is waar gebleken. Israël heeft niet met opzet burgers schade berokkend'', schreef premier Benjamin Netanyahu zaterdag aan de VN. De strijd kostte dertien Israëliërs en ongeveer 1400 Palestijnen het leven. (ANP)