Grote zorg om escalatie geweld Gaza

De anti Israël teneur in Trouw gaat door. Op maandag 31 oktober verscheen dit artikel http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3003380/2011/10/31/Grote-zorg-om-escalatie-geweld-Gaza.dhtml waarin de Verenigde Naties hun grote ongerustheid uiten over de escalatie van het geweld in de Gazastrook. In het artikel wordt gesteld dat de gewelddadigheden waren begonnen nadat een Israëlisch gevechtsvliegtuig een wapenfabriek in de Gazastrook had bestookt. Dit is een misser! In diverse andere media wordt in dit verband erbij gezegd dat de aanvallen van het Israëlische gevechtsvliegtuig een reactie waren op een beschieting met een mortier en een raket vanuit Gaza op Israël een dag eerder. Een kleine, extremistische groep, Ansar al-Sunna, zei vrijdag twee raketten op Israël te hebben afgevuurd. http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF03102009_026  Bovendien, en laten we hopen dat de lezers van Trouw kritisch genoeg zijn op hun eigen krant, kan men uit de woorden van een VN-chef wel opmaken dat er 'iets' aan het bestoken van de wapenfabriek vooraf was gegaan. Ban Ki–moon riep Israël namelijk op om 'maximaal terughoudend' te zijn. Je hoeft geen professionele diplomatie te hebben bestudeerd om op je klompen aan te kunnen voelen dat het hier gaat om een reactie vanuit Israël op daaraan voorafgegane gewelddadigheden.

J.S.

VS 'diep teleurgesteld' over Joodse huizen

Het beeld wat je van Israël hebt of zou krijgen na het lezen van dit bericht in Trouw zal er niet beter op worden.  http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2931842/2011/09/27/VS-diep-teleurgesteld-over-Joodse-huizen.dhtml

 

Het artikeltje zélf is niet zorgvuldig en juist gesteld. Zo wordt Gilo daarin een nederzetting genoemd, en het bericht eindigt met de zin:  "De illegale Joodse nederzettingen in bezet Palestijns gebied zijn een van de belangrijkste obstakels voor het vredesproces".

Op de IMO weblog vond ik de volgende informatie over Gilo:  Gilo is een wijk van Jeruzalem waar 40.000 mensen wonen. Op zijn minst is een deel van de grond in de jaren '40 aangekocht door het Joods Nationaal Fonds, en in 1971 is men met de bouw van de wijk begonnen. Volgens Arabische bronnen is het gebouwd op land dat is geconfisqueerd van onder andere het nabij gelegen Beith Jala: 

Deze informatie, en ook die uit Wikipedia hierover, geeft een heel ander en veel genuanceerder beeld! Ik acht het contrast daarvan met het berichtje, zoals gepubliceerd in Trouw, schrijnend. De beeldvorming over Israël wordt er niet beter op. De berichtgeving in de media over Israël speelt daarbij een grote rol. Trouw wijkt daar niet van af! Integendeel. Ik vraag mij echt af wie Trouw hiermee een dienst denkt te kunnen bewijzen. Dat kan toch niet, met die zo vaak gehoorde 'goede bedoelingen', Israël zijn???

J.S.

Bronnen:

http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000408.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Gilo

Israël moet buigen en bezetting opgeven

Mient Jan Faber schrijft in een opiniestuk in Trouw van afgelopen 23 september dat Israël niet kan voortgaan op de oude voet. http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2926123/2011/09/23/Israel-moet-buigen-en-bezetting-opgeven.dhtml

 

Op de achtergrond speelt de Palestijnse vraag om erkenning door de V.N. Faber constateert, en hij is niet de enigste, dat het vredesproces momenteel weer in coma ligt, wat hij vooral Israël verwijt. Hij laat daarbij de Palestijnse eisen ongemoeid. Die willen wel onderhandelen als Israël bereid is de grenzen van 1967 als uitgangspunt te accepteren, grenzen die Netanyahu in mei tegenover het Amerikaanse Congres definieerde als "onverdedigbaar". Faber maakte zich tijdens zijn recente bezoek aan Egypte zorgen over de toekomst van de staat Israël. De mensen die hij daar tegenkwam zagen in Israël een duidelijke gemeenschappelijke vijand. Hij vindt dat dit weinig goeds voor de toekomst voorspelt. Dus heeft Israël volgens Faber maar twee mogelijkheden; zo doorgaan, of vrede sluiten met de Palestijnen en andere Arabische buren. Faber pleit uiteraard voor het laatste. Een ernstig feit hierbij is dat Faber de bezetting in 1967 van andermans grondgebied ziet als hét hart van het probleem. Hiermee slaat hij de plank volkomen mis. Faber staat bekend als iemand die de vrede wil. Geen mens die dat niet wil. Maar om een betrouwbare vrede na te streven zal er ook en zeker gekeken moeten worden naar wat er in het verleden allemaal gebeurd is en de volgorde daarvan. De Arabische afwijzing van een Joodse staat in Islamitisch gebied is het hart van het probleem. De oorlogen die tot nu toe zijn gevoerd tussen de Arabieren en de Israëli's en de uitkomsten daarvan  hielden allemaal rechtstreeks verband met deze afwijzing. De allesbeslissende stap die Israël zou moeten nemen om de grenzen van voor de Zesdaagse oorlog te erkennen om zo stukjes land uit te wisselen is, in tegenstelling van wat Faber beweert, dan ook pertinent onjuist! In werkelijkheid zou de allesbeslissende stap moeten zijn dat de Arabische landen Israël als Joodse staat erkennen en het bestaan daarvan garanderen. Dan pas kan Israël zich mogelijk permitteren om stukjes land op te geven in ruil voor een –betrouwbare- vrede. Last but not least. Faber stelt dat alleen Israël moet buigen en bezetting opgeven. Op zo'n manier bereik je geen vrede! Wanneer één van de twee strijdende partijen buigt, meent de andere daardoor de sterkere te zijn. De geschiedenis laat hiervan talloze en pijnlijke voorbeelden zien.

 

J.S.

Desmond Tutu: Nederlandse kerken moeten Israël boycotten

Enkele jaren geleden is op de redactie van Trouw besloten om het Midden Oostenconflict meer vanuit de zijde van de Palestijnen te benaderen. Dit artikel in Trouw, naar aanleiding van de z.g. Kairosconferentie aan de VU op afgelopen 15 en 16 september, is daarvan het zoveelste voorbeeld. Het begint met de opmerking van aartsbisschop Desmond Tutu dat 'Nederlandse christenen Israël moeten beschermen tegen zichzelf'. http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/2912344/2011/09/16/Desmond-Tutu-Nederlandse-kerken-moeten-Israel-boycotten.dhtml

Israël zou maar beter beschermd moeten worden tegenover anderen en invloeden van buiten het land. Tutu roept ook op 'om producten en diensten uit het land te boycotten en dat de christelijke kerken Israël moeten liefhebben zoals ze van een drankverslaafde oom zouden houden'. Het is duidelijk. Israël lijdt aan verslaving, de Palestijnse zijde gaat weer helemaal vrijuit. Die kent immers geen verslavingen?! Het artikel houdt de ingezette eenzijdig negatieve houding jegens Israël keurig beet. De opmerking dat de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) in zijn reacties minder streng is voor het land dan Tutu, past hier goed in. De PKN kerk schaart zich immers niet in alle opzichten achter de politieke analyse uit het Kairosdocument, waar het allemaal om begonnen is, en ziet bij monde van ds. Arjen Plaisier, scriba van de PKN synode, de Palestijnen  niet enkel en alleen als slachtoffers. Plaisier hierover: „Die eenzijdigheid is in sommige kringen van Sabeel te vinden. Daar wordt de zwarte piet van het conflict in het Midden-Oosten exclusief bij Israël gelegd. Daar dreigt Israël de 'bad guy' te worden, waartegen de 'good guy', de Palestijnse leiders, gunstig afsteken, waarbij over Hamas niets gezegd wordt, evenmin als over de vaak dubieuze rol van de Arabische landen. En waarbij het smeulende en soms openlijk uitbrekende antisemitisme nauwelijks wordt genoemd." Zelfs Tutu kan nog iets opsteken van ds. Plaisier. Het artikel eindigt met de opmerking dat oud minister Jan Pronk, voorzitter van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV), het Kairosdocument een 'niet te negeren aanklacht tegen onrecht' noemde. Diezelfde Jan Pronk is echter niet helemaal eenzijdig pro Palestijns. Hij zei in zijn, op zichzelf erg positieve, reactie op het Kairosdocument o.m. ook 'dat Palestijnen mensenrechten schenden en dat recht niet kan worden gevestigd met onrecht'.

J.S.

Bron:   http://www.frieschdagblad.nl/index.asp?artID=56410 

Nederlandse afwijzing Palestijnse staat is keuze tegen Arabische wereld

Op donderdag 8 september schreef Sietse Bosgra, lid van het Nederlands Instituut Palestina-Israël in een ongenuanceerd opiniestuk in Trouw, dat Nederlandse afwijzing van een Palestijnse staat een keuze is tegen de Arabische wereld. http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/2896820/2011/09/08/Nederlandse-afwijzing-Palestijnse-staat-is-keuze-tegen-Arabische-wereld.dhtml

Dit is het zoveelste artikel met daarin negatieve en eenzijdige benadering van het Midden Oosten conflict ten aanzien van Israël. Bosgra onderbouwt zijn stellingname met het argument dat het beleid van de Nederlandse regering gericht moet zijn op het aanhalen van de economische en culturele banden met de Arabische wereld. Alsof zo'n beleid, om puur eigenbelang, dan zou moeten betekenen dat de Israëlische kant helemaal genegeerd moet worden. Hij stelt: 'een afwijzing van de Palestijnse staat door minister Rosenthal betekent een openlijke keuze voor Israël en tegen de Arabische wereld'. Dit wordt verder uitgewerkt door op te merken dat, de Israëlische regering weet dat na die erkenning, Israël een staat wordt die grote delen van een ándere staat bezet houdt. Toekomstige vredesbesprekingen worden dan onderhandelingen tussen twee gelijkwaardige staten, waarbij een van beide onrechtmatig handelt tegenover de andere. De internationale gemeenschap is dan gerechtigd om drukmiddelen in te zetten om aan de illegale bezetting van Palestijns grondgebied een eind te maken. Sietse Bosgra heeft wel en heel ander standpunt dan het officiële van de Nederlandse regering. SGP kamerlid Van der Staaij diende een motie in, die de Tweede Kamer op 3 februari met een ruime meerderheid aannam, met daarin het verzoek aan de regering om te bevorderen dat de Europese Unie zich verzet tegen het eenzijdig uitroepen van de Palestijnse staat. De motie-Van der Staaij kreeg de steun van VVD, CDA, PVV, CU en de PvdA. Er valt niet aan de indruk te ontkomen dat Trouw met dit opiniestuk voor de zoveelste keer de Arabische kant van het Midden Oosten conflict kiest! Alleen al de opmerking van Bosgra, dat het afwijzen van een Palestijnse staat een openlijke keuze voor Israël en tegen de Arabische wereld zou zijn sluit elke genuanceerde benadering uit. 

 

J S

Bronnen:

http://www.nieuwsbank.nl/inp/2011/02/03/R346.htm

http://www.denederlandsegrondwet.nl/9353000/1/j9vvihlf299q0sr/vimkeewog4z9

Joden demonstreren tegen buitenactiviteiten tijdens Sjabbat

Met de beeldvorming over Israël gaat het met Trouw steeds verder bergafwaarts. Op de site van Trouw is een fotoserie gepubliceerd onder de titel: 'Joden demonstreren tegen buitenactiviteiten tijdens Sjabbat'. Die titel is onjuist geformuleerd. De suggestie wordt hierbij gewekt dat Joden demonstreren tegen buitenactiviteiten tijdens de Shabbath. In werkelijkheid is het zo dat er maar vanuit delen van de orthodox Joodse gemeenschap reacties komen op activiteiten tijdens Shabbath. En wie goed oplet ziet dat de meeste deelnemers die op de foto's zijn afgebeeld een stencil bestuderen. Dat duidt er eerder op dat het hier gaat om een shioer; een openbare klas over een onderwerp uit Talmoed/Thora. Dat is dus wel heel wat anders dan een demonstratie tegen buitenactiviteiten! Ook wordt de achtergrond bij deze misplaatste titel onvoldoende toegelicht. Nir Barkat, burgemeester van Jeruzalem, is bezig met een project dat voorziet in toename van het aantal toeristen in Jeruzalem. Eén van de prioriteiten die hij stelt is het organiseren van culturele' en andere evenementen. Aangezien er in Israël voortdurend verschillen van mening zijn over hoe de Shabbath invulling te geven is het niet meer dan logisch dat sommige delen van de orthodoxe gemeenschap in actie komen, juist wanneer tijdens Shabbath culturele buitenactiviteiten worden gehouden. Normaliter horen we echter alleen maar over een klein deel van deze gemeenschap, namelijk die in Mea Shearim en Beit Yisrael, omdat men in die wijken nogal eens met opvallende middelen een einde wil maken aan het verstoren van de Shabbaths rust. Het zou heel goed zijn dat een ooit van huis uit Christelijke krant eens een oprechte poging zou doen om deze kant van het Jodendom uit te leggen aan haar lezers! Niet dus, want met deze fotoserie onder zo'n misleidende titel wordt het tegendeel daarvan bereikt.

J.S.

 

http://www.trouw.nl/tr/nl/4484/Foto/photoalbum/detail/2847448/293240/1/Joden-demonstreren-tegen-buitenactiviteiten-tijdens-Sjabbat.dhtml

Netanyahu claimt zege, pro-Palestijnse kamp wint pr-strijd

Nadat de Tweede Gazavloot, of flottielje, een flop is geworden heeft Trouw toch nog  een lichtpuntje voor de activisten gevonden, maar dat doet geen recht aan wat feitelijk is gebeurd.

Dat tweede Gazaflottielje had ondermeer het doel om 'hulpgoederen' naar Gaza te sturen. Maar de inwoners van Gaza erkenden dat hulpvloten niet nodig waren, er genoeg voorraad is dankzij de dagelijkse transfers via de grensovergangen tussen Israël en Gaza. Zelfs Hamas erkent dit... De flottielje liep uit op een mislukking, doordat de Griekse autoriteiten de boten tegenhielden in de haven en geen toestemming gaven te vertrekken, naast zaken als toenemende scepsis over de opzet van de vloot en de organisaties erachter, tegenvallende deelnemersaantallen en steunbetuigingen, en verzekeraars en leveranciers die zich terugtrokken.

De Nederlandse regering had zich duidelijk tegen de Gaza bootacties uitgesproken en de Nederlandse tak van de IHH verboden, maar de grootste nederlaag voor de Nederlandse activisten was toen alle journalisten die mee zouden varen en die merendeels zeer sympathiek stonden tegenover de vloot, afhaakten omdat, zoals het in het artikel in Trouw stond, 'ze de organisatie niet meer vertrouwden'. Zo'n opmerking verhult niet alleen de vele debacles, ook en erger nog, dat Hamas de Tweede Gazavloot mee heeft georganiseerd. Of er banden waren met Hamas? Amin Abou Rashed: "Natuurlijk. Je kunt niet zonder in Gaza." Israël zou volgens Trouw naast journalisten, ook honderden activisten hebben opgepakt die nog altijd vast zouden zitten in Israëlische cellen. Het Reformatorisch Dagblad melde op 14 juli, dat bijna al die activisten zijn vrijgelaten. Eén wacht nog op een rechterlijk oordeel. Trouw laat de Israëlische mediadeskundige Amos Harel aan het woord om daarmee de strekking van het artikel te bewijzen. Harel bagatelliseert echter het gevaar van de activisten, en noemt het optreden van de regering van Israël buitenproportioneel en hysterisch. Hij bedoelt daarmee gewoon dat Israel geen zin heeft in honderden activisten die op 'Ben Goerion' met vlaggen gaan zwaaien, het Palestijnse volkslied zingen, folders uitdelen en spandoeken ontrollen. De activisten waren uit op een pr stunt en konden rekenen op een vriendelijke pers, of ze nu wel of niet werden doorgelaten. Stel dat Israel ze had doorgelaten en had laten demonstreren, dat had dan ook veel positieve publiciteit opgeleverd, en daarmee was de boodschap verzonden dat je dus op 'Ben Goerion' zomaar kan demonstreren voor de Palestijnen en zo het bestaan van Israel ter discussie kunt stellen.

De tweede Gazaflottielje is geëindigd in een waar fiasco! Maar in één ding zijn de activisten helaas wel geslaagd, ze konden inderdaad allemaal rekenen op de vriendelijkheid van Trouw!

J.S.

Bronnen: http://israel-palestijnen.blogspot.com/2011/07/inwoners-van-gaza-erkennen-hulpvloten.html

http://www.israel-palestina.info/gaza_blokkade.html#Gaza_vloot_2011

 

De Israëlische president Shimon Peres dankte zijn Griekse collega vandaag voor het tegenhouden van de flottielje naar Gaza, maar nu de stofwolken zijn gedaald blijkt dat de activisten alsnog de slag om de publieke opinie binnen hebben gesleept. http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2663704/2011/07/11/Netanyahu-claimt-zege-pro-Palestijnse-kamp-wint-pr-strijd.dhtml

Abbas benadrukt belang eigen staat tijdens bezoek aan Nederland

President Abbas, een president van een niet bestaand land, werd ontvangen in het gebouw van de Eerste Kamer en had een ontmoeting met Koningin Beatrix op Paleis Huis ten Bosch. In zijn toespraak in de Senaat benadrukte Abbas te streven naar de vorming van een Palestijnse staat naast de staat Israël. Hij zei daarbij ondermeer: "We zijn het enige volk dat 63 jaar onder bezetting is geweest. Ik denk dat we niet teveel vragen". Drieënzestig jaar lang bezet te zijn geweest is erg lang. Maar Abbas had daarbij op zijn minst horen te zeggen, dat voor juni 1967 Jordanië de bezetter van de Westbank was! Vrijheid voor een volk is inderdaad niet teveel gevraagd. Maar daar zijn natuurlijk wel voorwaarden aan verbonden. Zo moet van een nieuw op te richten staat geëist worden, dat die niet de vernietiging nastreeft van welke andere staat dan ook! Je mag hopen, dat het nog op te richten Palestina daadwerkelijk óók het bestaan van de Joodse staat Israël zal respecteren én garanderen, in álle talen! In dát geval pas zou Palestina als staat naast Israël gesticht kunnen worden. Abbas verklaarde in vrede en veiligheid naast Israël te willen leven. Het uitgangspunt hierbij is dat Israël zich aan de grenzen van 1967 houdt. Met het oog op stabiliteit en een duurzamer vredesoverleg schiet je met dit uitgangspunt niet zoveel op. De oorzaak van het Midden Oostenconflict ligt in de Arabische afwijzing van een Joodse staat op het grondgebied van de Islam. Alle ontwikkelingen die tot nu toe in het Midden Oosten sedert de jaren tachtig van de Negentiende eeuw hebben plaatsgevonden zijn voortgekomen uit die afwijzing, die nu nog steeds elk echt uitzicht op vrede doorkruist! Abbas sprak ook zijn dank uit over de Nederlandse logistieke en financiële steun aan de inwoners van de Westbank. Nederland heeft vorig jaar een extra bijdrage gedaan aan de VN -vluchtelingen organisatie. Deze bijdrage was bestemd voor de Palestijnse bevolking en kwam ten goede aan voedsel, gezondheidszorg en onderwijs. Op Palestijnse scholen wordt kinderen geleerd, dat Palestina één is, en Israël gewoonweg niet bestaat. Jong geleerd, oud gedaan dus. Het bezoek van Abbas vormt dan ook een goede aanleiding om actie tegen te voeren. Dat gebeurde ondermeer door het Israël Platform. Jack van der Tang, van dit Platform: "Wij zijn tegen het bezoek van Abbas. Hij is iemand die de Holocaust ontkent".  Deze terechte uitspraak maakt ons allemaal attent op de houding van Abbas. Die is niet betrouwbaar.

J.S.

Bron: http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2010/06/24/nederland-vergroot-hulp-aan-palestijnse-bevolking.html

 

President Mahmoud Abbas is in Nederland voor een driedaags bezoek. Hij werd ontvangen in het gebouw van de Eerste Kamer en had een ontmoeting met Koningin Beatrix op Paleis Huis ten Bosch. http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/2460232/2011/06/30/Abbas-benadrukt-belang-eigen-staat-tijdens-bezoek-aan-Nederland.dhtml

 

Israël laat zich provoceren door de Gazavloot en negeert het werkelijke probleem

De Tweede Gazavloot staat op het punt te vertrekken. Trouw besteedde daar op 28 juni een apart commentaar aan. Een commentaar met als strekking dat Israël de partij is die de angel uit het Midden Oostenconflict zou moeten halen.

Dat is een volledige omkeer van oorzaak en gevolg!

In het commentaar wordt aan het begin al meteen vastgesteld dat wanneer een land een verzameling van niet al te grote schepen, geladen met hulpgoederen, medicijnen, en actievoerders, beschouwt als een ernstige militaire dreiging er dan iets grondigs mis is.

Inderdaad, er is iets grondigs mis, maar de oorzaak daarvan ligt niet bij Israël! De Tweede Gazavloot is op zichzelf geen militaire dreiging. Dat weet men in Israël ook. Het is een provocatie, die op een geweldloze manier wordt gehouden. Met daarbij de nodige publiciteit. Het werkelijke gevaar voor Israël is dan ook het publiciteitscircus wat er alles aan zal gaan doen om Israël weer als de kwade macht te betitelen. Daarbij wordt de reden van de blokkade van Gaza vergeten, of wel bewust genegeerd. De aanvallen vanuit de Gazastrook op onschuldige Israëlische burgers die in de buurt van de grens met Gaza wonen. Die aanvallen worden georkestreerd door HAMAS. Een terroristische organisatie die de vernietiging van de Joodse staat nastreeft. Dát brengt ons dichter bij die angel. Er is inderdaad sprake van een aantoonbare angel in het Midden Oostenconflict. Dat is niet de nederzettingenpolitiek van Israël en de terughoudendheid ten aanzien van de vredesbesprekingen. Die angel is wél de categorische afwijzing van Arabische kant van een Joodse staat op het grondgebied van de Islam. Wanneer die angel uit het conflict gehaald wordt, dán kan een werkelijk en betrouwbaar vredesproces op gang komen. Zolang  dergelijke kluchten zoals als vlootjes met hulpgoederen naar Gaza sturen, in combinatie met veel media aandacht nog steeds blijven doorgaan, dan kan men van Israël geen meegaande en ontspannende benadering verwachten. De onrealistische publiciteit rondom deze sinistere show is de zoveelste rem die gezet wordt op elk uitzicht naar vrede.

 

J.S.

Als de komst van een verzameling niet al te grote schepen, geladen met hulpgoederen, medicijnen en actievoeders - sommigen misschien wat opgewonden - door een land wordt beschouwd als een ernstige militaire dreiging, dan is iets grondig mis.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/2458907/2011/06/27/Israel-laat-zich-provoceren-door-de-Gazavloot-en-negeert-het-werkelijke-probleem.dhtml

 

Tweede Gazavloot vertrekt komende week

In dit artikel, wat afgelopen zondag in Trouw is gepubliceerd, wordt door een zegsman gesteld dat Zwitserse en Duitse actievoerders, die aan de bemanning van de tweede Gazavloot worden toegevoegd, eerst een geweldloosheidcursus moeten volgen. Die cursus is vooral gericht op een aan te leren houding van geweldloosheid tegenover de militaire oppermacht van in dit geval Israël. Bovendien wordt de deelnemers geleerd hoe om te gaan met lastige vragen die gesteld worden door medewerkers van de media. Dat kan nog spannend worden, want een dergelijke 'case' is natuurlijk een heel aantrekkelijk en mooi onderwerp voor de media. En met welke partij zou je het dan moeten houden? Want wat in het artikel niet wordt gemeld is het feit dat veel deelnemers aan de Tweede Gazavloot ook de standpunten van de HAMAS er bij betrekken. Alsof Hamas werkelijk begaan zou zijn met het lot van de inwoners van Gaza. In werkelijkheid neemt HAMAS een loopje met de mensenrechten. Iets wat van Israël absoluut niet gezegd kan worden!

Het echte doel van de opvarenden van de Tweede Gazavloot is om de, zo door hen genoemde, illegale blokkade van Gaza te beëindigen. Altijd weer wordt Israël daar alleen voor verantwoordelijk gehouden. Er wordt niet stilgestaan bij het feit dat Egypte tot voor kort de grens met de Gazastrook ook hermetisch had afgesloten en intussen slechts onder beperkingen weer open heeft gesteld. Bovendien komen er meer dan voldoende goederen vanuit Egypte én Israël(!), de grens over naar Gaza. Een vloot die hulpgoederen naar Gaza zou brengen is dus een farce! Het gaat de actievoerders maar om één ding; het delegitimeren van het maritieme recht van Israël om controle te houden over alles wat in en rondom de Gazastrook gebeurt.

 

J.S.

 

Bron: http://codepink.org/blog/2011/06/day-two-in-athens-more-preparations-for-the-flotilla/

 

  

 

De tweede Gazavloot vertrekt binnen een paar dagen. Dat heeft een woordvoerder van de Nederlandse organisaties die mee varen, zondag gemeld.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2457554/2011/06/26/Tweede-Gazavloot-vertrekt-komende-week.dhtml

 

 

 

 

 

Jeruzalem steunt omstreden expansie nederzetting

De eerste twee alinea's van dit korte bericht wat in Trouw is gepubliceerd geven enige concrete informatie. Zo lezen we daarin dat de gemeenteraad van Jeruzalem het groene licht geeft aan de uitbreiding van 2000 huizen in de nederzetting Ramat Shlomo en in verband met het grote ruimtegebrek elk van die 2000 huizen een extra kamer krijgt.

Interessant is dat Ramat Shlomo in Wikipedia 'a large Jewish housing development in north Jerusalem' wordt genoemd, maar dat terzijde.

In de derde en laatste alinea komt de tendens om in de berichtgeving over het Midden Oostenconflict alleen de Palestijnse belangen toe te lichten weer aan de oppervlakte. Daar kunnen we lezen dat elke uitbreiding van een nederzetting van Jeruzalem gevoelig ligt bij de Palestijnen. En daarbij wordt ook de intussen al tot mantra geworden opmerking geplaatst, 'dat Israël in 1967 Oost-Jeruzalem veroverde en het stadsdeel nadien heeft geannexeerd wat internationaal nooit erkend is'. Er wordt helemaal voorbijgegaan aan het feit dat Ramat Shlomo in een gebied ligt wat altijd al door Joden werd bewoond en dat de wijk zelf in een niemandsland ligt als gevolg van de wapenstilstand tussen Israël en Jordanië in 1949. Jordanië veroverde in de oorlog die aan die wapenstilstand vooraf ging de Westbank.

 

J.S.

 

Bronnen: http://en.wikipedia.org/wiki/Ramat_Shlomo

 

http://www.zionism-israel.com/blog/archives/00000446.html

 

 

De gemeenteraad van Jeruzalem heeft vandaag het groene licht gegeven aan de uitbreiding van 2000 huizen in de nederzetting Ramat Shlomo. Dat maakte het Israëlische ministerie van Binnenlandse Zaken bekend.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2446824/2011/06/19/Jeruzalem-steunt-omstreden-expansie-nederzetting.dhtml

 

Egypte heropent grens met Gaza-strook

De berichtgeving in Trouw over de heropening van de grens tussen  Egypte en Gaza is in dit artikel weer eens behoorlijk tendentieus. Zo wordt er ondermeer gesteld dat de Gazastrook vier jaar lang geblokkeerd was. Onder een blokkade versta ik een volledige afsluiting zodat er geen personen en goederen een geblokkeerd gebied in of uit kunnen gaan of vervoerd worden. Het begrip blokkade is in het geval van Gaza in die zin niet van toepassing omdat Israël, één van de twee landen die aan Gaza grenzen en die hun grenzen met Gaza sloten, wél humanitaire goederen en voedsel de grens met Gaza lieten passeren. De nieuwe Egyptische minister van buitenlandse zaken, Nabil Elaraby wordt nadrukkelijk aan het woord gelaten. Hij stelt dat zijn land, Egypte, medeplichtig werd aan de afgrendeling van wat ook het grootste getto of het grootste gevangenenkamp is genoemd. De andere partij in het conflict; Israël, wordt in dit artikel niet aan het woord gelaten. Dat moet dan wel een gevolg zijn gweest van onzorgvuldige toepassing van journalistieke codes, want bijvoorbeeld op de site van: www.tzion.nl blijkt dat het wel goed toeven is in, wat je dan noemt, een gevangenkamp of getto. "There is no humanitarian crisis in Gaza." So states categorically Mathilde Redmatn, the deputy director of the Red Cross in the Gaza Strip'. Duidelijker kan het niet. Er is in Gaza geen gebrek aan voedsel en andere goederen, integendeel zelfs. Dat de verdeling daarvan mogelijk te wensen over laat, valt Israël absoluut niet aan te rekenen. Dan nog een saillant detail: In het artikel wordt ook gemeld dat mannelijke inwoners van Gaza tussen de 18 en 40 jaar uit veiligheidsoverwegingen toestemming nodig hebben van Egypte voor ze dat land binnengaan. Dat roept bij mij de vraag op hoe open die grens tussen Egypte en Gaza nu werkelijk is.

J.S

Bron: http://www.tzion.nl/page/-gaza-

 

Egypte heeft vanochtend in Rafah de grens met de Gaza-strook heropend. Daarmee komt er een einde aan de vier jaar durende blokkade van Palestijns gebied. http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2438369/2011/05/28/Egypte-heropent-grens-met-Gaza-strook.dhtml

 

 

De Fata Morgana van een vreedzame Intifada

De Fata Morgana van een vreedzame Intifada

Onderstaand artikel heeft dinsdag 7 juni in verkorte vorm in Trouw gestaan

 

Afgelopen donderdag pakte Trouw weer eens uit met een lang en uiterst eenzijdig artikel over de Palestijnse strijd voor een eigen staat. Onder de kop 'Scènes uit een niet bestaande staat' filosofeert Stevo Akkerman over een nieuwe, vreedzame Intifada, die is geïnspireerd door de recente demonstraties in de Arabische landen. Deze zogenaamd nieuwe strijd wordt vergeleken met Mandela, Gandhi en Martin Luther King. Twee enthousiaste jongeren komen aan het woord, een zakenman die heeft bemiddeld tussen Hamas en Fatah en een Hamas parlementslid dat voor onderhandelingen en een tweestatenoplossing zegt te zijn. Prachtig allemaal, er is alleen een probleem: het heeft weinig met de realiteit in Palestina te maken. Hamas leiders en woordvoerders laten continu weten geen vrede met Israël te willen, tegen onderhandelingen en twee staten te zijn en voor gewelddadig 'verzet'. Zo zei Osama Hamdan, hoofd afdeling interne relaties van Hamas, in een TV interview begin mei: ···"Het leidt geen twijfel dat de gewapende strijd de belangrijkste inspanning en de ruggengraat van het verzet zal blijven. We komen nu in de fase van de bevrijding van Palestina. Wanneer we over de bevrijding van Palestina spreken, hebben we het over de notie van Terugkeer: de terugkeer van de vluchtelingen naar hun vaderland, en de terugkeer van de Israëli's naar de landen waar ze vandaan kwamen."

Duidelijke taal lijkt me: voor Joden is er geen plaats in Palestina, dat ook het huidige Israël omvat. Ook Hamas leiders Haniyeh en Zahar lieten zich recentelijk in vergelijkbare bewoordingen uit. Akkerman gelooft echter liever in een fata morgana. Hij ontkent niet alleen karakter en doelstelling van Hamas, maar stelt ook Palestijnse demonstraties te rooskleurig voor. Ook bij relatief geweldloze massademonstraties, die hij als voorbeeld aanhaalt voor de derde 'Mandela' intifada, wordt met stenen gegooid, soldaten bedreigd en gewond, zaken vernield (en nee, niet alleen door een klein groepje 'extremisten' dat er eigenlijk niet bij hoort en het voor de rest verpest). Tijdens de Nakba demonstraties raakten 13 Israëlische soldaten gewond. Bij checkpoints (waartegen deze demonstraties zich onder andere richten) worden nog regelmatig explosieven, messen en andere wapentuig in beslag genomen. Ook eerdere opstanden, van de grote opstand in de jaren '30 tot de beide intifada's, gingen altijd met (grof) geweld gepaard, tegen eigen 'dissidenten' (verraders genoemd) en tegen Israëli's, zowel burgers als soldaten. De Palestijnen hebben geen traditie van vreedzaam verzet zoals de Tibetanen die kennen. Ze hebben daarentegen wel een traditie van met verschillende monden praten, van het afzweren van geweld en erkennen van Israël voor westerse oren en het eren van terroristen als nationale helden voor het eigen publiek. Zo blijft ook de 'gematigde' Palestijnse Autoriteit van Machmoud Abbas heel Israël als Palestina beschouwen en clips uitzenden op TV waarin de gewelddadige bevrijding van het hele land wordt verheerlijkt.

Van een journalist mag je enig vermogen tot het nemen van afstand en een streven naar objectiviteit verwachten. Het is interessant met jongeren te praten die op een nieuwe manier willen strijden voor hun land, maar het is nogal overdreven ze direct met Mandela en Gandhi te vergelijken. Ook verdraait Akkerman de feiten, bijvoorbeeld waar hij de dood van Jawaher Aboe Rahmeh bij de anti-muur demonstraties in Bilin aan Israëlisch traangas toeschrijft terwijl daarvoor geen bewijs is en zij bovendien niet bij de demonstratie zelf aanwezig was. Het is ronduit misleidend alleen mensen over Hamas aan het woord te laten die menen dat het een vredelievend clubje is dat via onderhandelingen tot een compromis met Israël wil komen. Als een journalist in Servië met aanhangers van Mladic praat die stellen dat hij slechts hun legitieme belangen verdedigde en niets dan vrede wilde, dan zal men ook afstand nemen van die bewering. Het is een lang gekoesterde mythe onder de 'kwaliteitsmedia' dat Hamas eigenlijk best redelijk is en niet langer geïsoleerd mag worden. De vele, vele uitspraken van Hamas leiders die dit tegenspreken worden steevast genegeerd.

Waar het Israël-Palestina betreft, worden journalistieke normen als hoor en wederhoor, het verifiëren van bronnen en kwesties vanuit verschillende kanten belichten, vaak veronachtzaamd. Van objectieve en evenwichtige berichtgeving is dan helaas geen sprake meer.

Ratna Pelle

Joden in Europa: Wel rechten, niet welkom

Op afgelopen 5 juni is in Trouw een recensie verschenen over het boek 'De weg uit het getto, Drie eeuwen emancipatie van de Joden in Europa' wat geschreven is door Michael Goldfarb en in het Nederlands vertaald. De recensie is geschreven door Jos Palm, die er de kop 'Joden in Europa: Wel rechten, niet welkom' boven plaatste. Die kop wordt niet adequaat uitgewerkt. Er wordt dan wel gemeld dat het nog maar de vraag was, of de Joden ooit een eigen en vrije keuze zouden hebben gehad tussen aan de ene kant het opnemen van de eigen identiteit en aan de andere kant juist die identiteit achter zich te laten en zich aan te passen, maar niet voldoende de reden waarom Joden in Europa niet welkom waren. Dat Palm moeite heeft met het hanteren van een juiste definitie van antisemitisme blijkt uit het feit dat hij de uitspraak van Sartre in 'portret van een antisemiet' namelijk dat antisemitisme een gevoelstoestand is van haat wat voortkomt uit angst voor verandering, niet weerlegt. Dat is jammer want de definitie: 'Antisemitisme is een benaming voor een vijandige houding ten opzichte van joden op grond van bepaalde vooroordelen. Er kan sprake zijn van religieus, racistisch en politiek antisemitisme ', is wel juist en had hier moeten worden gehanteerd. En waar de vooroordelen tegen Joden vandaan komen wordt dan ook niet eenduidig genoemd. Dat is de rol die de Christelijke kerken hierin gespeeld hebben en had wel expliciet gemeld moeten worden. Hoewel Jos Palm in zijn recensie enige aspecten noemt die duiden op de rijkdom van de Joodse cultuur mis ik toch pijnlijk een samenvattende opmerking, zoals dit citaat: ' Op onnavolgbare wijze beschrijft Goldfarb de geschiedenis van een minderheid die vecht voor een plaats in de samenleving en tegelijkertijd de fundamenten legt voor de bloei van de westerse cultuur'. Inderdaad de –westerse- wereld heeft veel, héél veel, te danken aan de Joden. Het omgekeerde zal helaas nog lang op zich moeten laten wachten.

J.S.

Bronnen:

voor definitie antisemitisme: http://www.encyclo.nl/begrip/antisemitisme

voor citaat: http://www.kloosterboekwinkelwittem.nl/indexkbw.php?page=-NieuweBoeken-

 

 Joden in Europa: Wel rechten, niet welkom

Sinds de Franse Revolutie beschikten Joden over burgerrechten. Vanaf dat moment emancipeerden ze, maar maakten ze evenzovele terugvallen mee. Hoe Joden ook probeerden om te integreren, zij bleven altijd buitenstaander.

De Joden moeten net als alle onderdrukte volkeren hun identiteit op zich nemen in plaats van deze te ontwijken, schreef Sartre in zijn 'Réflexions sur la question juive'. 'Niet authentiek' zijn, zelfhaat, bood geen uitweg, aldus de filosoof en schrijver in zijn klassieker over het Jodendom in 1946.

Ruim anderhalve eeuw eerder raadde een andere Franse denker de Joodse medemens precies het tegenovergestelde aan. "Je zou tegen de afstammelingen van Abraham willen zeggen: wees Frans, Duits of Pools, houd eigenlijk eens op Arabier te zijn", schreef deze anonymus in 1783.

Tussen de twee goedbedoelde adviezen zat een oorlog die de beperkingen van beide raadgevingen openbaarde. Desondanks lijkt met deze aanbevelingen het dilemma van de Joodse en wellicht van alle minderheden benoemd: aanpassen, of zelfstandig en marginaal blijven. Lees meer op:

http://www.trouw.nl/tr/nl/4720/Jodendom/article/detail/2441551/2011/06/05/Joden-in-Europa-Wel-rechten-niet-welkom.dhtml

Op 26 mei 2011 verscheen in Trouw een artikel over een nieuwe en geweldloze strategie van de Palestijnen, die dat doen vanuit hun hoop op de revoluties in de Arabische wereld.

Waar in dit artikel over geschreven wordt is één van mijn ergste doemscenario's, het nieuwe gezicht van de Palestijnse strijd, wat overal op de Westoever te beluisteren valt: geen aanslagen, maar marsen. Geweldloos verzet. Met Gandhi en Mandela als voorbeelden, geven ze het gevecht om een eigen staat een nieuw gezicht.

Op het eerste aanvoelen zou je denken dat deze nieuwe strategie humaner van opzet is dan de eerdere tactieken van de Palestijnen. Maar wie dieper ziet, beseft dat wat zich hier afspeelt eerder doortrapt van opzet is dan humaan. Hoe sinister het op zichzelf ook is, tegen gewapende organisaties kan gemakkelijker geweld worden gebruikt dan tegen ongewapende massa's. Maar die kunnen ook heel gevaarlijk zijn! Daar komt nog bij dat de massa's ook niet goed geïnformeerd zijn en worden. Khaled Mesjaal, bijvoorbeeld roept op om geen angst te hebben voor Hamas, wat veranderd zou zijn. Hoe zo veranderd? Het Hamas Handvest streeft immers nog steeds naar de vernietiging van Israël en wil dus geen erkenning van de Joodse staat. En zonder die erkenning kan Israël nu eenmaal niet een duurzame vrede sluiten. Het artikel is enkel vanuit het Palestijnse perspectief geschreven. Dit initiatief wordt veel te positief benaderd. De gevolgen daarvan kunnen voor Israël desastreus gaan uitpakken. Maar daar wordt helemaal aan voorbijgegaan.

 

J.S.

Scènes uit een niet bestaande staat

STEVO AKKERMAN | RAMALLAH − 26/05/11, 15:19

 

De Palestijnen putten hoop uit de revoluties in de Arabische wereld. Met Gandhi en Mandela als voorbeelden, geven ze het gevecht om een eigen staat een nieuw gezicht. Het front is niet alleen op straat, ook in de diplomatie en zelfs op het voetbalveld.

1. Traangas in Bilin

Vanaf enige afstand ziet het er uit als een bizar ballet. Mensen bewegen zich groepsgewijs richting een hek, waar ze worden begroet met luide knallen en grijze rookwolken, en dan trekken ze zich nogal chaotisch terug. Als ze elkaar weer gevonden hebben, herhaalt alles zich: de golf richting het hek, de knallen, de rook, de chaos, de hergroepering.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2437652/2011/05/26/Scenes-uit-een-niet-bestaande-staat.dhtml

 

Geweld tijdens Palestijnse 'herdening' Nakba

De titel Geweld tijdens Palestijnse 'herdenking' Nakba van één van de recente fotoseries in Trouw is neutraal gesteld. Je zou uit die titel kunnen afleiden dat er geweld is gebruikt door beide partijen en al bijna hopen dat de fotoserie de titel ook op die manier  illustreert wat aan de Israëlische soldaten recht zou doen.

Het commentaar, wat direct onder de fotoserie is geplaatst, slaat deze hoop meteen weer de bodem in!

'Israëlische militairen hebben op verschillende plaatsen langs de grens het vuur geopend op Arabische betogers. Zeker twaalf mensen kwamen om het leven. Palestijnen herdenken zondag de 'nakba', de verdrijving van Palestijnen in 1948 tijdens de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog. Honderdduizenden Palestijnen sloegen toen op de vlucht of werden verdreven. Op Facebook en andere websites hadden activisten opgeroepen om naar de grens met Israël te gaan als onderdeel van de herdenking van de nakba. De Palestijnse betogers, veelal jongeren, gooien stenen, brandende autobanden en zelfgemaakte bommetjes naar de Israëlische militairen'.

De foto's versterken de toonzetting van het commentaar alleen maar en zo wordt Israël weer eens neergezet als de oppermachtige partij met goed uitgeruste soldaten tegenover een bijna wanhopige menigte die zich alleen maar met brandende autobanden en zelfgemaakte bommetjes kan bewapenen.

Maar wie goed naar de foto's kijkt ziet meer dan alleen wanhoop. Ook en zeker, pure haat die omgezet wordt in ongelimiteerde agressie tegen de joodse staat. Je moet er gewoon niet aan denken wanneer die haat omgezet wordt in goed en geavanceerd wapentuig! Op de achtergrond speelt inderdaad de oproep op facebook, door massaal de Israëlische grenzen over te trekken. Dit is een ware nachtmerrie voor de Israëlische burgers, die nooit werkelijkheid mág worden. De gevolgen daarvan zijn niet te overzien en zijn werkelijk één grens te ver. Het is niet meer dan logisch, zelfs de plicht van Israël, om deze gewelddadige betogers buiten de grenzen van Israël te houden. Een voorproefje van wat kan gaan gebeuren wanneer het leger van Israël niets meer mag doen tegen deze demonstranten is de tekst: 'we are all one', wat niet veel goeds voor Israël belooft.

 

J.S.

 

http://www.trouw.nl/tr/nl/4484/Foto/photoalbum/detail/2429285/274234/23/Geweld-tijdens-Palestijnse-herdenking-Nakba.dhtml

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Internationale steun voor Palestijns akkoord cruciaal voor vrede’

Op uitgerekend 4 mei dit jaar publiceert Trouw dit artikel waarin melding wordt gemaakt over het feit, dat de voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter zich positief uitlaat over het recent gesloten akkoord tussen Hamas en Fatah, waar in deze blog eerder aandacht aan is besteed. Carter is ondermeer van mening dat internationale steun voor dit akkoord recht doet aan de Palestijnse democratie. Ook moet Carter nog kwijt dat het hem stoort dat Israël de Palestijnen geen kans biedt op duurzame vrede. Naast de houding van Carter proef je uit de titel van dit artikel ook weer eens die hele sfeer van het voordeel van de twijfel geven aan de vijanden van Israël. Dat suggereert de onwil van Israël om mee te werken aan het Vredesproces, en wordt Israël weer eens een negatieve houding toegekend. Met zijn artikel 'Het Hamas-Fatah akkoord, weer een nagel in de doodskist van het Vredesproces', in Vlaamse Vrienden van Israël, komt Barry Rubin met een totaal andere visie. Naar zijn mening is het akkoord de verwezenlijking van de droom van Hamas, die onder geen enkele voorwaarde met Israël wil onderhandelen en daarnaast een verder radicaliseren van de onderhandelingspositie van Fatah. De gevolgen daarvan dwingen Israël tot uiterste waakzaamheid.

Barry Rubin ziet, wat de wereldgemeenschap zou móeten zien. Dit akkoord verdient géén internationale steun en is inderdáád een nagel aan de doodskist van het Vredesproces!

 

J.S.

 

Bron: http://brabosh.com/2011/05/02/pqpct-b1p/

 

 

'Internationale steun voor Palestijns akkoord cruciaal voor vrede'

De internationale gemeenschap moet het verzoeningsakkoord dat de Palestijnse groeperingen Fatah en Hamas vandaag ondertekenen steunen. Doet zij dit niet, dan is de kans op nieuwe gewelddadigheden tegen Israël groot.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1901216/2011/05/04/Internationale-steun-voor-Palestijns-akkoord-cruciaal-voor-vrede.dhtml

Dit artikel is opgebouwd aan de hand van vier vragen, die op een open manier zijn gesteld en waarop geantwoord wordt. Die antwoorden geven te denken! Mij in elk geval aan de uitdrukking, 'dat de – politiek correcte- wens de moeder van de gedachten is'. In dit geval is die wens zo geformuleerd in de antwoorden. Helaas valt echter meer te vrezen dat dit akkoord bedoeld is om naar buiten toe een gunstige indruk te maken, zodat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in september een resolutie voor een Palestijnse staat zal kunnen aannemen. Daarna zullen beide partijen elkaar ongetwijfeld weer gaan verketteren. Maar op dit moment is het dus nog even nodig om eensgezindheid voor de goedgelovige buitenwereld uit te stralen. Zou Hamas op den duur ook op de Westbank de macht krijgen, of grijpen, dan ligt een situatie als een soort van 'Gaza 2' voor de hand, met als gevolg een nieuwe regen van raketten op Israëlische burgers!

Ook wordt in dit artikel Israël weer eens gezien als de afwijzende partij, wat op zijn minst onbegrijpelijk genoemd moet worden. Hamas streeft immers de vernietiging van Israël na en wie kan er vrede sluiten met een groepering die je bestaan wil vernietigen? Bovendien wordt in dit artikel, zoals zo vaak, aan Abbas de incorrecte titel van president toegekend. Er bestaat op dit moment geen officiële Palestijnse staat, dus kan de titel van president momenteel niet op Abbas van toepassing zijn.

 

J.S.

 

Akkoord Fatah en Hamas, op weg naar eigen staat

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1881978/2011/04/28/Akkoord-Fatah-en-Hamas-op-weg-naar-eigen-staat.dhtml

 

VIER VRAGEN - De Palestijnse rivalen Hamas en Fatah zijn het gisteren eens geworden over verzoening. Beide partijen hebben tijdens een overleg in Caïro besloten samen één interim-regering te vormen. Die zal het dagelijkse bestuur op zich nemen, tot de presidents - en parlementsverkiezingen over precies een jaar. Hieronder enkele vragen beantwoord:

 

Waarom is er juist nu een akkoord gesloten?
De verzoening van Fatah en Hamas komt min of meer uit de lucht vallen. De partijen besturen sinds 2007 elk een deel van het Palestijns gebied, nadat Hamas Fatah tijdens een gewapend conflict uit de Gazastrook had gegooid. Sindsdien leven de groeperingen op voet van oorlog. Vooral het feit dat ze kennelijk een oplossing hebben gevonden voor het 'reorganiseren' van hun veiligheidsdiensten is een verrassing.

Biedt het akkoord perspectief op hervatting van vredesbesprekingen met Israël?
De eerste reacties waren gisteren afwijzend. Premier Netanjahoe zei dat Abbas moet 'kiezen' tussen Israël en Hamas. 'Er is geen mogelijkheid om vrede met beide te hebben', zei hij. Israël wijst Hamas af als gesprekspartner omdat de beweging het bestaan van Israël ontkent en regelmatig raketten vanuit de Gazastrook op Israëlische dorpen afvuurt.

Brengt het akkoord een Palestijnse staat dichterbij?
Het akkoord geldt voor de Palestijnen als een belangrijke doorbraak op weg naar een eigen staat. President Abaas-die het komende jaar aan kan blijven- wil in september zo'n eigen staat uitroepen en erkend krijgen door de Verenigde Naties. Dat zou moeilijk zijn geweest als het alleen over de Westelijke Jordaanoever zou zijn gegaan, het gebied waar Abbas nu de scepter zwaait. Ook voor Hamas zijn er voordelen verbonden aan de teoenadering. De radicale beweging-die in 2006 de parlementsverkiezingen won- is er alles aan gelegen legitimiteit te verwerven en mee te regeren, ook op de Westoever.

Speelt de Arabische opstand een rol in de toenadering tussen Hamas en Fatah?
Het Palestijnse akkoord is niet los te zien van de recente ontwikkelingen in de Arabische wereld. Ook de Palestijnse leiders stonden onder druk van demonstrerende jongeren, in Gaza en op de Westoever. Die eisten alleen niet het vertrek van het regime, maar juist verzoening en eenheid. Bovendien nam door de gevolgen van de Arabische opstand de noodzaak voor Palestijnse leiders toe om hun verantwoordelijkheid te nemen. Abbas verloor zijn steunpilaar Moebarak in Egypte. Hamas vreest op zijn beurt de ontwikkelingen in Syrië, dat nu nog onderdak biedt aan Hamas' politiek leider Khaled Masjal.

Op afgelopen vrijdag 8 april verscheen er in Trouw een ANP bericht met als titel:'doden door Israëlische luchtaanvallen Gaza'. De Israëlische krijgsmacht zou dichtbevolkte gebieden en tunnels bij de grens met Egypte hebben beschoten. Er zijn in totaal na de aanslag op een Israëlische schoolbus tien Palestijnen omgekomen en 45 mensen gewond geraakt. VN–secretaris-generaal Ban Ki-moon heeft het geweld streng veroordeeld.

Dergelijke berichtgeving is niet alleen gemakkelijk over te nemen van het ANP, het geeft ook een incorrect beeld van de situatie. Er wordt niet aandacht besteed aan het feit dat er momenteel een escalatie van agressie vanuit Gaza plaatsvindt. Zo is er bijvoorbeeld afgelopen donderdag 7 april vanuit de Gazastrook een spervuur van niet minder dan 45 projectielen, raketten en mortiergranaten afgevuurd op dorpen in het zuiden van Israël. Bovendien was de aanval op de Israëlische schoolbus doelbewust van opzet. Een Palestijnse terrorist vuurde vanaf zijn schouder een anti-tank raket af, gericht op de schoolbus die op dat moment vlak langs het veiligheidshek rond Gaza reed.

Israël moet, om de eigen inwoners te beschermen, daar wel op reageren. Met directe vergeldingsacties, waarvan dit artikel verslag doet, en met het kort geleden geïnstalleerde Iron Dome antiraketsysteem, wat intussen tenminste al één middellange-afstand Grad-raket, die afgevuurd was richting Ashkelon, heeft kunnen onderscheppen. President Shimon Peres hield afgelopen donderdag 7 april  de VN ambassadeurs van de Veiligheidsraad voor, dat "niemand van u de veiligheid van eigen volk zou weggeven".

 

J.S.

 

Bron: http://israeltoday.nl/headlines/9-nederlands/1530-palestijnen-vallen-israelische-schoolbus-aan-en-beschieten-zuiden-van-israel

 

Doden door Israëlische luchtaanvallen Gaza

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1872358/2011/04/08/Doden-door-Israelische-luchtaanvallen-Gaza.dhtml

GAZA - Israël heeft vrijdag in antwoord op de Palestijnse aanslag op een schoolbus, vijf Palestijnen gedood tijdens luchtaanvallen. De slachtoffers zijn drie burgers en twee Hamasstrijders.

Sinds de aanslag van donderdag op de Israëlische schoolbus heeft het Israëlische leger tien Palestijnen gedood en zijn 45 mensen gewond geraakt. De Israëlische krijgsmacht heeft naast dichtbevolkte gebieden ook smokkeltunnels bij de grens met Egypte beschoten. Hoewel Hamas donderdag om een staakt-het-vuren vroeg heeft de beweging sinds de luchtaanvallen meerdere raketten afgevuurd.

Beide partijen hebben aangegeven het geweld niet te willen laten escaleren. Maar Hamas en Israël blijven elkaar beschieten. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon heeft het geweld streng veroordeeld. (ANP)

Afgelopen zaterdag 2 april schreef Richard Goldstone, voorzitter van de internationale commissie die de strijd in de Gazastrook van eind 2008 begin 2009 heeft onderzocht, in een opiniestuk in The Washington Post: "Wij weten nu veel meer over wat er in de Gaza-oorlog gebeurde dan toen ik de commissie voorzat".

Trouw neemt op zondag 3 april het artikel van het ANP wat aan dit opiniestuk is gewijd kritiekloos over. Je mag hopen dat dit gebeurd is door tijdgebrek. Het artikel eindigt namelijk met de veel voorkomende standaardzin over deze kwestie: "De strijd kostte dertien Israëliërs en ongeveer 1400 Palestijnen het leven". Deze zin zomaar over te nemen en dan ook nog als slotzin te plaatsen doet bijvoorbeeld géén recht aan de woorden van premier Benjamin Netanyahu die o.m. in een reactie op het opinieartikel van Goldstone schreef: "Israël heeft niet met opzet burgers schade berokkend".  Bovendien zwakt het artikel op deze manier ook nog eens téveel af van wat het éigenlijk te melden heeft, dat is uitwerking van de opmerking van voorzitter Richard Goldstone die inmiddels veel meer weet over wat er in de Gazaoorlog gebeurde. Ik citeer daarover uit het artikel zelf: "Hoewel het bewijsmateriaal uit Israël dat sinds de publicatie van ons rapport is opgedoken, niet ontkracht dat burgers op tragische wijze om het leven zijn gekomen, betreurt Goldstone dat zijn commissie niet beschikte over voldoende materiaal".

Naar aanleiding van de slotzin, zoals in het artikel is gebruikt, wijs ik er ten slotte nog op dat er wel degelijk nauwkeurig cijfermateriaal is en ook al was over alle slachtoffers die vielen tijdens de oorlog in de Gazastrook, voordat Richard Goldstone met zijn opiniestuk in The Washington Post kwam. Dit cijfermateriaal doet aan die slachtoffers, de strekking van het artikel en Israël zelf meer recht, dan die ongenuanceerde standaardzin aan het eind.

 

J.S.

 

Bron: http://www.israel-palestina.info/gaza_oorlog.html

 

Goldstone: We weten nu veel meer over de Gaza-oorlog

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1869622/2011/04/03/Goldstone-We-weten-nu-veel-meer-over-de-Gaza-oorlog.dhtml

De internationale commissie die de strijd in de Gazastrook eind 2008-begin 2009 onderzocht, zou 'een ander rapport' hebben geschreven, als zij toegang had gehad tot informatie die nu beschikbaar is. Dat schreef de voorzitter van de commissie, de Zuid-Afrikaanse oud-rechter Richard Goldstone, zaterdag in een opiniestuk in de krant The Washington Post. ''Wij weten nu veel meer over wat in de Gaza-oorlog gebeurde dan toen ik de commissie voorzat'', aldus Goldstone.

De commissie concludeerde dat zowel Israël als de Palestijnse beweging Hamas, die in de Gazastrook aan de macht is, tijdens de 22 dagen durende strijd oorlogsmisdaden en mogelijk ook misdaden tegen de menselijkheid heeft gepleegd. Een commissie van onafhankelijke deskundigen die onderzocht wat met de aanbevelingen van Goldstones commissie was gedaan, ontdekte dat Israël veel tijd en geld heeft gestoken in onderzoek naar vierhonderd beschuldigingen van wangedrag in Gaza. Daartegen deed Hamas geen enkel onderzoek naar de beschietingen op Israël die tot het Israëlische offensief in de Gazastrook leidden.

Goldstone schrijft dat de raketten die Hamas op Israël afvuurde, ''met opzet en zonder onderscheid op burgerdoelen waren gericht''. Het doelwit van de aanvallen van Israël waren niet in de eerste plaats burgers. Hoewel het bewijsmateriaal uit Israël dat sinds de publicatie van ons rapport is opgedoken, niet ontkracht dat burgers op tragische wijze zijn omgekomen, betreurt Goldstone dat zijn commissie niet beschikte over voldoende materiaal. Daardoor kwam zij tot de conclusie dat Israël het op burgers had gemunt. Dat zou waarschijnlijk invloed hebben gehad op onze conclusies over de gerichtheid van de aanvallen en de oorlogsmisdaden, schrijft de Zuid-Afrikaan.

Israël heeft naar aanleiding van Goldstones stuk de Verenigde Naties gevraagd het rapport van de commissie, waaraan het land niet heeft meegewerkt, in te trekken. De Zuid-Afrikaan schreef het voor de mensenrechtenraad van de volkerenorganisatie. ''Alles wat wij hebben gezegd is waar gebleken. Israël heeft niet met opzet burgers schade berokkend'', schreef premier Benjamin Netanyahu zaterdag aan de VN. De strijd kostte dertien Israëliërs en ongeveer 1400 Palestijnen het leven. (ANP)